Ziemia:
raz, że symbolizuje pokorę – humilitas/od humus
dwa – kontakt z tym, co konkretne – stać stopami na ziemi, spoglądając w niebo (może też w lustro)
trzy – oddaje troskę o to, jaką ziemią w tym czasie będziemy dla Słowa
cztery – praktyczne – pomoc, by zasiać owies od św. Szczepana

I tak, Wytwórnia od Serca (WoS), tym razem przygotowała specjalne pudełeczka z ziemią, by w tę ziemię zasiać owies w sobotę 5 kwietnia (w 100 dni po św. Szczepanie, 14 dni przed Wielkanocą). Wschodząca zieleń może rozbudzać nadzieję w tych miejscach, które wydają się być ciemne jak ta ziemia… Wschodząca zieleń ma obwieścić moc Zmartwychwstania!

Wcześniej z Wytwórni wyszły:
Naczyńko z oliwą (1.12.2024)
Owies od św. Szczepana (26.12.2024)
Wino św. Jana (27.12.2024)
Chlebki św. Agaty (05.02.2025)

WoS, pośród wielu innych, stawia przed sobą m.in. cel duszpasterski i wspólnototwórczy. Chętnych, by wytwarzać rozmaite małe rzeczy o duchowym przesłaniu na rożne okazje związane z Rokiem Liturgicznym zapraszamy do współpracy. Można się zapisać w zakrystii lub zgłosić osobiście. (By wspólnie wytwarzać rzeczy od Serca – od Serca Jezusa, i od serc/a naszego.)

«24 godziny dla Pana» to wydarzenie, które odbywa się we wszystkich diecezjach świata w piątek i sobotę przed czwartą niedzielą Wielkiego Postu. I u nas – jak przed rokiem – będzie okazja włączyć się w to wydarzenie, choć w skróconym wymiarze, i pod nieco zmienionym hasłem:

«do 24 godziny przed Panem»….
… proste zatrzymanie przed Najświętszym Sakramentem w kaplicy „Największej Miłości” mając przed oczyma dużą białą Hostię, a dodatkowo Krzyż i słowo PRAGNĘ… Czego pragniesz? Czego On pragnie dla Ciebie,  dla mnie, dla tej parafii…

Będzie też możliwość do skorzystania z Sakramentu Pokuty i Pojednania.

Piątek, 28 marca bezpośrednio po Dr. krzyżowej (od ok. 19.30) do 24

W dniach 14-16 marca w naszej parafii odbyły sie warsztaty śpiewu liturgicznego.
Warsztaty poprowadził Krystian Neścior, muzyk, kompozytor i dyrygent chóru w Bazylice
Bożego Ciała w Krakowie.
Uczestnicy warsztatów, przez trzy dni śpiewali pieśni wielkopostne oraz pod czujnym
okiem prowadzącego poprawiali swoje umiejętności wokalne, ćwicząc emisję głosu.
Warsztaty oprócz przygotowania pieśni miały na celu rozwój duchowy uczestników, takie
swoiste rekolekcje dla śpiewaków. Prowadzący Krystian, każdą ćwiczoną pieśni opatrywał
swoim komentarzem, przybliżając kontekst Biblijny i historyczny słów, co było bardzo
cennym dodatkiem i pozwalało jeszcze głębiej przeżywać śpiewane pieśni.
Efektami pracy warsztatowej chór podzielił się z wiernymi śpiewając na mszy świętej oraz
na koncercie zaraz po mszy. Na koncercie można było również usłyszeć utwory organowe
w wykonaniu organisty Stanisława Fedczuka.
Warsztaty zostały zorganizowane przez naszą scholę liturgiczną Jezu(s)ici.
To był cenny czas i mamy nadzieję, że przyniósł i przyniesie piękne owoce zarówno u
uczestników warsztatów jak i słuchaczy.
Relacja zdjęciowa umieszczona w Gościu Niedzielnym

W Kaplicy „Największej Miłości” jest witraż przedstawiający Ostatnią Wieczerzę… Ale co się tam, w Wieczerniku tak naprawdę wydarzyło? Na to pytanie szukaliśmy odpowiedzi podczas rekolekcji wielkopostnych „Odkryj tajemnicę wieczernika”. Odbyły się one w dniach 16-18 marca. [Tu możesz odsłuchać wygłoszone konferencje] Poprowadził je o. Marek Kruszyński, jezuita, redaktor naczelny pisma Manreza, które jest poświęcone jest duchowości ignacjańskiej.

Temat rekolekcji: “Eucharystia jest nową Paschą”. Jeżeli nie rozumiesz znaczenia tego powiedzenia, to rekolekcje “Odkryj tajemnicę wieczernika” są dla ciebie. 

“Oto ciało moje, bierzcie i jedzcie. Oto Krew moja, bierzcie i pijcie”. Czy uczniowie Jezusa rozumieli te słowa symbolicznie czy dosłownie? Jeżeli Jezus jest Barankiem Bożym, to dlaczego przynosimy na ołtarz chleb i wino a nie baranka? “To czyńcie na moją pamiątkę” Czy Msza św. jest jakimś rodzajem inscenizacji ostatniej Paschy Jezusa z uczniami?

W drugi czwartek marca kolejny raz mogliśmy zaczerpnąć z duchowości św. Szarbela. Tym razem poznawaliśmy czas jego studiów. Usłyszeliśmy o niezwykłym posłuszeństwie Świętego, jak również o wsłuchiwaniu się w przykład i rady swojego mistrza duchowego nt. umiłowania Eucharystii, ciszy wewnętrznej oraz czystości serca. Mogliśmy zadać sobie także pytanie, czy mamy albo pragniemy mieć takiego mistrza, który nas inspiruje i prowadzi w życiu. Mogliśmy pytać też, czy sami możemy stawać się dla innych kimś, kto pociągnie do bliższej więzi z Chrystusem. Tylko bez Niego bowiem, nie możemy istnieć…
I jak zwykle była koronka i namaszczenie olejem św. Szarbela.