Na drodze do świętości

Drodzy Diecezjanie!

Co roku bardzo ważnym i radosnym dniem w życiu naszego Kościoła opolskiego jest sobota przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego. W tym dniu, od wielu już lat, przez nałożenie rąk i modlitwę udzielane są święcenia prezbiteratu, które w tym roku przyjmie 10 diakonów, alumnów Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu i absolwentów Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. A oto nasi tegoroczni neoprezbiterzy:

1. Markus BENGSZ z parafii Bożego Ciała i św. Norberta w Czarnowąsach, 2. Marcin FIKUS z parafii św. Józefa we Wrzoskach,
3. Jakub FURCA z parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Łące,
4. Łukasz KLĘCZAR z parafii Wniebowzięcia NMP w Raciborzu,
5. Tomasz KORNEK z parafii Ducha Świętego w Winowie,
6.Daniel LITWIN z parafii Przemienienia Pańskiego w Rachaniach (diec. zamojsko-lubaczowska),
7. Tomasz ŁUCZKOWSKI z parafii św. Anny Samotrzeciej w Chmielowicach, 8. Piotr MANDALA z parafii św. ojca Pio w Zdzieszowicach,
9. Piotr MAZURKIEWICZ z parafii św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie,
10. Leszek RYCHLIK z parafii Narodzenia NMP w Głubczycach.

Ze względu na prace renowacyjne prowadzone obecnie w Katedrze Opolskiej uroczystość święceń kapłańskich w tym roku będzie miała miejsce w kościele seminaryjno-akademickim pw. św. Jadwigi w Opolu. Serdecznie zapraszam na to wydarzenie najbliższą rodzinę tegorocznych neoprezbiterów, wiernych z ich rodzinnych parafii, całe prezbiterium Kościoła opolskiego. Natomiast wszystkich Was, drogich Diecezjan, proszę o gorącą modlitwę w intencji wyświęconych niedawno diakonów, a zwłaszcza tych dziesięciu, którzy przyjmą święcenia prezbiteratu. Wszyscy razem upraszajmy dla nich mocy Bożego Ducha, aby byli świadomi wielkości swojego po- wołania i misji, realizowali ją z zaangażowaniem, by byli wdzięczni Bogu za obda- rowanie ich łaską kapłaństwa i wiernie Mu służyli.

W modlitwie święceń, która wraz z nałożeniem rąk jest najważniejszym momentem obrzędu, słyszymy słowa prośby skierowanej do Boga: „odnów w ich sercach Ducha świętości; niech wiernie pełnią przyjęty od Ciebie, Boże, urząd […] i przykładem swojego życia pociągają innych do poprawy obyczajów”. To proste określenie najważniejszego zadania kapłanów: całym życiem świadczyć o Bożej prawdzie i tą drogą prowadzić ludzi do Boga, pomagając im realizować wspólne wszystkim powołanie do świętości.

Oczywiście, w działaniu tym kapłani nie są zdani jedynie na własne siły. Podobnie jak do apostołów, również do nas Chrystus kieruje słowa, które usłyszeliśmy w pierwszym czytaniu dzisiejszej liturgii Bożego słowa: „Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami”. Wskutek szczególnego namaszczenia Duchem Świętym jesteśmy zdolni iść i głosić Ewangelię wszędzie, a Pan współdziała z nami, jak u początku Kościoła. Każdy kapłan potrzebuje jednak mocnego wsparcia modlitewnego, aby nie uległ działaniu złego, podszeptom świata i własnym słabościom. Dlatego bardzo cieszy rozwój w naszej diecezji dzieła modlitwy za kapłanów. Dziękuję Wam wszystkim za każdą modlitwę w naszej intencji, za nasze seminarium i o powołania kapłańskie. Proszę też Was, byście w tej modlitwie nie ustawali.

W drugim czytaniu, w Liście do Efezjan, św. Paweł wzywa nas na nowo do postępowania w sposób godny powołania, które jest naszym udziałem wskutek otrzymanej przez nas łaski chrztu świętego. Chodzi o powołanie do świętości, o którym ojcowie Soboru Watykańskiego II tak nauczają w Konstytucji dogmatycznej o Kościele: „W rozmaitych rodzajach życia i powinnościach jedną świętość uprawiają wszyscy, którymi kieruje Duch Boży, a którzy podążają za Chrystusem ubogim, pokornym i dźwigającym krzyż, aby zasłużyć na uczestnictwo w Jego chwale” (KK 41). W ten sposób dają nam do zrozumienia, że realizacja tego powołania nie polega na dokonywaniu niezwykłych dzieł, ale na zjednoczeniu z Chrystusem, na przeżywaniu Jego tajemnic, na utożsamianiu się z Jego postawami, myślami i zachowaniami. Miarą świętości jest to, na ile staramy się upodobnić do Chrystusa, na ile mocą Du- cha Świętego kształtujemy całe nasze życie na wzór Jego życia.

Dlatego, w opublikowanej przed miesiącem adhortacji Gaudete et exultate, która jest wielką zachętą do poszukiwania świętości życia, papież Franciszek zaraz na początku wyraźnie zaznacza: „Pan chce od nas wszystkiego, a to, co oferuje, to życie prawdziwe, szczęście, dla którego zostaliśmy stworzeni. Chce, abyśmy byli świętymi i nie oczekuje, że zadowolimy się życiem przeciętnym, rozwodnionym, pustym”. Papież przypomina, że każdy z nas powinien kroczyć za Jezusem, pod prąd światowych fal, podejmując ciągle drogę ośmiu błogosławieństw i kierując się regułą wyrażoną przez Jezusa w mowie o Sądzie Ostatecznym: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci Moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). U źródła chrześcijańskiego życia jest bowiem więź z Bogiem, natomiast „kryterium oceny naszego życia stanowi przede wszystkim to, co uczyniliśmy dla innych” (GE 104). To znaczy, że o jakości naszego życia rozstrzyga miłość bliźniego w naszej codzienności.

Papież wyjaśnia: „Wszyscy jesteśmy powołani, by być świętymi, żyjąc z miłością i dając swe świadectwo w codziennych zajęciach, tam, gdzie każdy się znajduje. Jesteś osobą konsekrowaną? Bądź świętym, żyjąc radośnie swoim darem. Jesteś żo- naty albo jesteś mężatką? Bądź świętym, kochając i troszcząc się o męża lub żonę, jak Chrystus o Kościół. Jesteś pracownikiem? Bądź świętym wypełniając uczciwie i kompetentnie twoją pracę w służbie braciom. Jesteś rodzicem, babcią lub dziadkiem? Bądź świętym, cierpliwie ucząc dzieci naśladowania Jezusa. Sprawujesz władzę? Bądź świętym, walcząc o dobro wspólne i wyrzekając się swoich interesów osobistych” (GE 14). Na innym miejscu Franciszek dopowiada, że świętość jest też śmiałością i zapałem ewangelizacyjnym pozostawiającym ślad na tym świecie. Dlatego „sam Pan Jezus wychodzi nam na spotkanie i powtarza stanowczo, z pogodą ducha: ‘nie bójcie się!’ (Mk 6,50). ‘Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skoń- czenia świata’ (Mt 28,20)” (GE 129).

Czego nam jednak nie może zabraknąć i o co stale musimy zabiegać, jeśli mamy kroczyć drogą świętości? Papież mówi o potrzebie pielęgnowania w sobie „zdrowego i trwałego niezadowolenia z siebie”, by chcieć być ciągle lepszym. Trzeba też stale pro- sić Ducha Świętego o pragnienie świętości, bycia doskonałym. Przed nami dosko- nała okazja ku temu. Dlatego zwracam się do Was wszystkich, pasterzy i wiernych, niech tegoroczną Wigilię i Uroczystość Pięćdziesiątnicy wypełni w naszej diecezji mocne wołanie do Ducha Świętego, aby obudził w nas pragnienie świętości i popro- wadził drogą do nieba. Wołajmy do Boga, jak św. Jan Paweł II przed laty: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi”. I nasze serca…

Drodzy Diecezjanie, chcę Was też poinformować, że podobnie jak w ubiegłych latach, w Uroczystość Bożego Ciała, 31 maja br., po raz kolejny w Opolu przy parafii Przemienienia Pańskiego odbędzie się „Koncert Uwielbienia”. Stanowi on szczególną formą modlitwy za młode pokolenie. Już dziś serdecznie Was zapraszam: dzieci, młodzież, małżeństwa i rodziny; wszystkich. Nabożeństwo rozpoczniemy o godz. 19.00. Zwieńczy je Apel Jasnogórski.

Korzystając z okazji, zapraszam również wszystkich Mężczyzn i Młodzieńców na Górę Świętej Anny na doroczną pielgrzymkę stanową. Obchody rozpoczną się w sobotę wieczorem 23 czerwca o godz. 18.30. W uroczystej Mszy św. w niedzielę 24 czerwca o godz. 10.00 uczestniczyć będą biskupi opolscy i gliwiccy oraz nasi tegoroczni neoprezbiterzy.

Na koniec raz jeszcze proszę Was o gorącą modlitwę w intencji tegorocznych neoprezbiterów i wszystkich kapłanów naszej diecezji. Podczas majowych i czerwcowych nabożeństw módlmy się też wiele o pragnienie świętości i świętość życia dla nas wszystkich.

Z całego serca wszystkim Wam błogosławię.

Wasz biskup† Andrzej Czaja

Opole, 8 maja 2018 r.