Duch, który (czasami) przewraca, by umocnić!
W wtorkowy wieczór, w czasie Mszy o godz. 18.30, ponad 120 młodych ludzi, z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Karola Boromeusza, usłyszało, każdy imiennie – N., Przyjmij znamię daru Ducha Świętego.
Subtelny znak tego, iż Duch Św. chce działać z mocą tego wieczora, można było odczytać już przy poranku, kiedy to, w niewyjaśnionych okolicznościach, przewrócił się pulpit w dekoracji wielkanocnej, który podtrzymywał Księgę Ewangeliarza. Jak 2 tys. lat temu w Wieczerniku „dał się słyszeć szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru”, tak u nas pojawił się powiew, który był zapowiedzią tego, co wydarzyć miało się wieczorem. Duch Święty „zawiał” nad głową każdego namaszczonego dziś świętym olejem, jak zawiał w nocy nad pulpitem, może coś łamiąc, coś wylewając, ale w ostateczności przychodząc z umocnieniem, by podążać za jedynym Panem i Mistrzem.
Sakramentu bierzmowania udzielił Ks. Bp Paweł Stobrawa.
W intencji Ojczyzny – tej dużej, i małej…
W samo południe – pośród towarzyszących nam flag po obu stronach ołtarza, z figurą Matki Bożej pośrodku – obchodząc uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, modliliśmy się w intencji Ojczyzny, zarówno całego naszego kraju, jak i tej naszej małej ojczyzny, tj. naszej parafii, za wszystkich, którzy mieszkają w jej granicach, jak i tych, którzy przybywają z dalsza.
Bezpośrednio po Mszy św., w kawiarence parafialnej, miało miejsce śpiewanie pieśni patriotycznych. Głos rozbrzmiewał na całej ulicy Czaplaka, i części Grunwaldzkiej.
Kwiaty i niewiasty…
W ogródku przy kawiarence parafialnej nastąpiły gruntowne zmiany. Zostały zasadzone kwiaty i krzewy, które mają zarówno nadać piękno, jak i być bazą produkcyjną dla różnych ziół i innych dodatków serwowanych w czasie otwarcia niedzielnej kawiarenki parafialnej.
A stało się to za sprawą dwóch niewiast, które – niczym te co w poranek wielkanocny – przybiegły do ogrodu, by usunąć to, co stare, by – w duchu Wielkiejnocy – mogło wzrastać to, co nowe. W ów poranek kobiety obejmowały stopy Jezusa, w dzisiejsze południe swoimi stopami wyznaczają kierunek.
Pan Jezus w ogrodzie… ZMARTWYCHWSTAŁ!
Przez Ciemnicę i grób, Pan Jezus doszedł do… ogrodu, w którym ukazał się jako zmartwychwstały.
Ów ogród bardzo dobrze oddaje dekoracja przed ołtarzem głównym w naszym kościele.
Jezus jako Światło wszedł do ciemnego kościoła, rozświetlił jego przestrzeń, ale przede wszystkim rozświetlał nasze serca kierując oczy na blask woskowej kolumny,
uszy na słowa przedstawiające historię zbawienia,
doprowadzając nas do zdroju wody żywej, w której podczas chrztu został zanurzony Gustaw Franciszek, a my z razem z nim ponowiliśmy swoje zanurzenie.
„Tam były same tylko płótna” – Chrystus Zmartwychwstał!
Pan Jezus w grobie… nie żyje
Odszedł Pasterz nasz, co ukochał lud.
O Jezu dzięki Ci, za Twej męki trud.
1. Odszedł Pasterz od nas, zdroje wody żywej,
Zbawca, Źródło łaski, miłości prawdziwej.
2. Gdy na krzyżu konał, słońce się zaćmiło,
ziemia się zatrzęsła, wszystko się spełniło.
Nasz Pasterz został przeniesiony do grobu… grób jednak był w ogrodzie, który był rozświetlony blaskiem świec – to mówiło, że nie wszystko się skończyło, przeciwnie, podpowiadało, że COŚ dopiero się rozpocznie…
Pan Jezus w Ciemnicy… opuszczony
Sław języku tajemnicę
Ciała i Najdroższej Krwi (…)
W noc ostatnią przy wieczerzy
z tymi których braćmi zwał
pełniąc wszystko jak należy
czego przepis prawny chciał
Sam dwunastu się powierzył
i za pokarm z rąk Swych dał…
A po Wieczerzy udał się do Ogrodu Oliwnego, do Ciemnicy naszego kościoła, gdzie spoglądał zza kraty na każdego kto się zbliżył w to miejsce…
Rekolekcje szkolne
„Życie, droga, spełnienie” – pod takim tytułem, w dniach 6-8 kwietnia, młodzi jezuici z Krakowa poprowadzili rekolekcje wielkopostne dla LO II.
Wskazywali m. in. na to, że każdy musi w życiu dokonywać wyborów, jednak nie wszystkie wybory są tej samej wagi, a nadto, każdy ma swoje własne uwarunkowania, których poznanie umożliwia wybór odpowiednich dróg.