W pierwszy piątek lutego, w rozważaniu nt. różnego rodzaju piękna, usuwając słów Dostojewskiego, usłyszeliśmy, że „na świecie jest tylko jedna doskonale piękna postać – to Chrystus„. Pierwszy piątek m-ca, a w naszym kościele każdy piątek miesiąca, ma na celu ukazywać ów ideał piękna, tę jedyną doskonale Piękną Postać.
W nawiązaniu do tego, w czasie nabożeństwa, dziękowaliśmy Panu Jezusowi, że każdy z nas został wyposażony w piękno, które jest jak… żarówka, ale by ona zaświeciła potrzebuje przewodu, którym jest pokora. To ten przewód łączy nad z Źródłem, z którego płynie „prąd”, i zaczynamy świecić, świecić tak, że wskazujemy na źródło wszelkiego Piękna.