(czyl)i Serce Jezusa źródło wszelkiej pociechy
Dwa baranki pijące wodę ze źródła wypływającego ze skały były dla nas zaproszeniem, by w swym utrudzeniu i obciążeniu przychodzić do Pana Jezusa, bo On nas chce pokrzepiać, i chce byśmy byli jak ci co zaufali Panu, [którzy] odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły, biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą (Iz 40, 31). Zachętą ku temu była także wielkanocna pieśń na Komunię: Oto są baranki młode, oto ci, co zawołali alleluja! Dopiero przyszli do zdrojów, światłością się napełnili, Alleluja, alleluja! W ostateczności idziemy w zaufanie, albo zostaje nam zmęczenie… znużenie… zniechęcenie… Nauka, że wówczas kiedy nam się szczególnie nie chce, właśnie wtedy trzeba przyjść i pić – jak 2 młode baranki!