Ów – wkrótce nowy błogosławiony jezuita – pracowała przed rokiem 1930 w Opolu, zatem chodził „tymi samymi” ścieżkami, po których my chodzimy niemal 100 lat później. Kim on był?

Eduard Profittlich urodził się 11 września 1890 r. w Birresdorf w Niemczech, zmarł 22 lutego 1942 r. w Kirowie (w centralnej części Rosji w Nadwołżańskim Okręgu federalnym). W 1912 r. wstąpił do seminarium duchownego w Trewirze, ale w następnym roku został przyjęty do nowicjatu jezuitów w Heerenbergu w Holandii. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do niemieckiej armii i przydzielony do służby medycznej. Po wojnie wznowił studia filozoficzne i teologiczne, a 27 sierpnia 1922 r. został księdzem.
Wysłany do Polski, uzyskał doktorat z filozofii i doktorat z teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Następnie pracował w Opolu jako misjonarz ludowy, rekolekcjonista i kaznodzieja a później jako proboszcz w w Hamburgu. W 1930 r. został wysłany do Estonii w ramach Misji Wschodniej Towarzystwa Jezusowego. W 1931 r. Pius XI mianował go administratorem apostolskim Estonii, a w 1936 r. arcybiskupem tytularnym Adrianopola. Eduard Profittlich miał estońskie obywatelstwo, nauczył się języka estońskiego i był patriotą estońskiej kultury i narodu.

 

Po sowieckiej inwazji na Estonię 17 czerwca 1940 r. prawie wszyscy księża zostali aresztowani. Profittlich mógł wrócić do domu, ale zdecydował się pozostać w Estonii ze swoimi wiernymi. 27 czerwca 1941 r. został aresztowany i deportowany do Kirowa w Rosji, gdzie poddano go wielokrotnym torturom, na które odpowiedział oświadczeniem, że jego jedyną misją była posługa duchowa powierzonym mu wiernym. Skazany na śmierć, zmarł przed wykonaniem wyroku z powodu cierpień więziennych.

18 grudnia 2024 r. papież Franciszek upoważnił Dykasterię Spraw Kanonizacyjnych do promulgowania dekretu o męczeństwie Sługi Bożego abp. Eduarda Profittlicha SJ (1890-1942), administratora apostolskiego Estonii. W ten sposób zatwierdził jego beatyfikację.

Jego beatyfikacja odbędzie się w Tallinie za kilka miesięcy, najprawdopodobniej na wiosnę 2025 roku. Oficjalna data będzie ogłoszona po ustaleniu.

 

14 grudnia Marianki odwiedziły Dom Pomocy Społecznej w Opolu prowadzony przez siostry Franciszkanki. Wcześniej, na jednym z sobotnich spotkań przygotowały kartki świąteczne dla podopiecznych, a w domu wspólnie z bliskimi upiekły pierniczki. Matka Boża, która jest w centrum naszych spotkań jest dla nas wzorem niesienia bezinteresownej pomocy drugiemu człowiekowi i dzielenia się radością, stąd zrodził się pomysł odwiedzenia Domu Opieki Społecznej w Opolu. Była to dla nas piękna lekcja miłości, bliskości, dzielenia się i przyjmowania. Mieszkańcy domu i ich opiekunki przyjęli nas z otwartymi sercami. Jak się okazuje ten, kto ma coś do ofiarowania drugiemu o wiele więcej otrzymuje. 

Z Panem Bogiem 

Jezuickie Marianki 🙂

 

„Jeżeli do łóżka chorego nie zaniesiecie Miłości, lekarstwa na niewiele się zdadzą” (o. PIO)