19 stycznia o 19.19 rozpoczęło się I spotkanie Parafialnej Rady Ekonomicznej. Podjęto kwestie związane głównie z art. 21 statutu PRE, tj.:
1°       pomoc w przygotowaniu rocznego sprawozdania przychodów i rozchodów parafii;
2°       pomoc w przygotowaniu i uaktualnieniu inwentarza parafialnego;
3°       pomoc w przygotowaniu i uaktualnieniu książek obiektów budowlanych;
4°       pomoc w interpretacji przepisów prawnych i podatkowych oraz ich stosowanie w praktyce;
5°       pomoc w przygotowaniu dokumentacji planowanej inwestycji (…);
8°       opiniowanie w sprawie zawierania umów o pracę lub innych umów cywilnoprawnych;
13°    pomoc w realizacji projektów budowlanych

Spotkanie zakotwiczone w fachowym podejściu członków Rady, przebiegające w miłej atmosferze, daje duże nadzieje na owocną współpracę na rzecz dobra parafii.

W niedzielę 9 stycznia o godz. 12.00, została zaprzysiężona Parafialna Rada Ekonomiczna, złożona z 5 członków.

Miało to miejsce, tak jak przed 4 tygodniami (kiedy odbyło się zaprzysiężenie Parafialnej Rady Duszpasterskiej) podczas specjalnego nabożeństwa, którego osią przewodnią była modlitwa Anioł Pański, gdzie jak Maryja, powołani mogli na nowo przypomnieć swoje małe zwiastowanie ws. powołania do Rady, a następnie każdy osobiście mógł wypowiedzieć swoje TAK – JESTEM, i złożyć przyrzeczenie:

Ja NN, powołany na członka Parafialnej Rady Ekonomicznej,
przyrzekam wobec Boga, że powierzoną mi funkcję
będę wykonywał według najlepszej swej woli,
zgodnie z moim sumieniem i z przepisami prawa kościelnego.

W szczególności przyrzekam,
że w miarę swych sił i z poczuciem odpowiedzialności
będę wspomagał Proboszcza w działalności pasterskiej i gospodarczej,
mając na względzie tylko chwałę Bożą i dobro Kościoła.

Tak mi dopomóż Bóg! Amen.

I tak… „słowo stało się ciałem!”

Odbyło się drugie posiedzenie Parafialnej Rady Duszpasterskiej. Głównym punktem spotkania było zatwierdzenie Parafialnej Rady Ekonomicznej, której jest „zgodnie ze swoją nazwą, kolegialnym ciałem doradczym, służącym proboszczowi parafii (…) do właściwego administrowania dobrami parafialnymi (nieruchomościami, ruchomościami, finansami oraz prawami majątkowymi) zgodnie z zachowaniem postanowień kanonu 532 KPK”.

Ponadto pojawiła się „wkładka duchowa”, której głównym, oczywistym i nie, przesłaniem było to, że każdy człowiek może nawiązać głęboką osobową wieź z Bogiem. Rada, niczym krasnoludy z Bilbo Bagginsem, rusza po ów Skarb znajdujący się na odległej (a zarazem bardzo bliskiej) Samotnej Górze. W tej wyprawie niezbędne jest badanie swoich poruszeń, stosowanie zasady presupponendum, by rozeznawać i wybierać najlepszą drogę do CELu.

„Słowo stało się Ciałem”, by zamieszkać pośród nas/w nas, by ogród naszego życia na nowo mógł odzyskać swą zieleń/kwiecistość.
Takie jest, m. in., jedno z możliwych przesłań naszej bożonarodzeniowej dekoracji przed ołtarzem.
Z życzeniami, by szare przestrzenie naszego życia, które szpecą ogólny widok naszego ogrodu, stały się tronem, na którym spocznie Księga Słowa, która napełni nasze życie nowym blaskiem. (A przed rokiem było  TAK)