45 lat temu…
2 marca 1979 r. o godz. 18 o. Elzeary Tatarczyk, franciszkanin z Opola, poświęcił nową Drogę krzyżową, zaprojektowaną i wykonaną z mozaiki ceramicznej przez artystę plastyka Stanisława Szmuca. Brak jeszcze 2 ostatnich stacji, są [już] jednak krzyżyki tych stacji.
… znajdująca się w prawej nawie jest zaproszeniem do modlitwy psalmami poprzez ich przepisywanie. Zamiast fragmentu psalmu można wpisać też dowolny fragment Pisma, który kiedyś wpłynął przemieniająco na nasze życie.
Umiejscowienia Księgi Słowa też nie jest przypadkowe, bo:
1) podnosząc wzrok znad Księgi nasz wzrok wędruje w kierunku Kaplicy Adoracji (tudzież Kaplicy Największej Miłości), gdzie bije światło z dużej białej Hostii – czytelny obraz (i nie tylko obraz) jak Słowo staje cię Ciałem…
2) stolik stoi obok mozaiki Drogi krzyżowej – Słowo, które ma moc posklejać to, co w naszym życiu być może się potłukło, rozsypało… i stworzyć coś na nowo równie piękne…
64 lat temu:
28 lutego 1960 r. na sumie ks. bp. Franciszek Jop poświęcił nowy wielki ołtarz.
Przed 1960 r. w ołtarzu głównym znajdowała się jedynie figura Pana Jezusa. Warto też zwrócić uwagę na jego pierwotną kolorystykę podobną do ołtarzy bocznych.
W drugim spotkaniu w Gorzkich żalach przy mozaice zatrzymaliśmy się przy 2 stacji – Jezus i krzyż. Zachowując w pamięci wyśpiewane słowa „dla białej szaty, w którą jest odziany, głupim nazwany” odczytywaliśmy możliwe przesłanie z przedstawienia, na którym Jezus w białej szacie obejmuje krzyż…
Gorzkie żale przy MOZAIKAch – wprowadzenie w ideę
Stacja I – Jezus i Piłat
45 lat temu:
19 lutego 1979 r. w kaplicy koło prezbiterium (kaplica „Największej Miłości”) założono witraż przedstawiający na 5 oknach Ostatnią Wieczerzę.
Czas Wielkiego Postu może być dobrą okazja, by na nowo przyjrzeć się owemu witrażowi, jak także pozwolić, by nam wybrzmiała tamta nazwa – kaplica „Największej Miłości”…