… w Święto Niepodległości, w sobotę 11 listopada modliliśmy się na Mszy, która rozpoczęła się punkt godz. 11.11, by zakończyć się w samo południe.
Po Mszy wielu z nas przeniosło się do kawiarenki parafialnej, gdzie donośnie wybrzmiewały pieśni patriotyczne. Byli seniorzy, którzy szczególnie czują ducha patriotyzmu, ale nie zabrakło także przedstawicieli średniego pokolenia a nawet i dzieci ubarwiały swą obecnością zacne zgromadzenie. A – jak to u nas bywa – przybysze byli z różnych stron. Była np. obecna Barbara z… Kanady, która podzieliła się swymi wrażeniami bycia u nas, jak również przekazała pozdrowienia od polonii kanadyjskiej. Były i inne świadectwa, jak również historyjki ku pokrzepieniu serca zabarwione niemałą szczyptą humoru. Słowem, z patriotyzmem nam do twarzy!

W ramach Nowenny MB Nieustającej Pomocy (która ma miejsce u nas w każdą środę o godz. 17.30, a po niej Msza w intencji próśb i podziękowań), rozpoczęliśmy cykl Matka Boże w życiu św. Ignacego.

Pewnej nocy, gdy nie spał, ujrzał obraz naszej Pani ze świętym Dzieciątkiem Jezus. Widzenie to napełniło go na dłuższy czas nadzwyczajną pociechą i tak wielkim wstrętem do życia przeszłego, a szczególnie do grzechów cielesnych, iż zdawało mu się, że wymazane zostały z jego duszy wszystkie te obrazy i wyobrażenia, które aż do tej pory były w niej wyryte. I tak od tamtej chwili aż do sierpnia 1553 roku, kiedy te rzeczy są notowane, nigdy nie dał najmniejszego przyzwolenia na pokusy cielesne. Z tego też skutku można wnosić, że widzenie to było od Boga, choć on sam nie śmiał o tym zadecydować i nie twierdził nic ponad to, co wyżej powiedziano. Brat jego, a także i wszyscy domownicy zauważyli po jego zew. sposobie życia zmianę, jaka dokonała się we wnętrzu jego duszy.

W Ewangelii usłyszeliśmy, że PJ. zaprasza, by wziąć swój krzyż; wizja Ignacego pokazuje nam, że często Jezus (może być w towarzystwie swej Mamy) przychodzi, by zabrać nam „krzyże”, które ktoś, lub sami nieopatrznie wzięliśmy na siebie.

Oprócz rozpoczętego cyklu, trwa także od kilku tygodni (od 7 października) peregrynacja ikony MB Nieustającej Pomocy, która jest wotum wdzięczności od śp. o. Wacława. Chętni mogą się zapisywać na listę w zakrystii.

… Muzyczny Różaniec miał miejsce w ostatnią niedzielę października (zarejestrowane fragmenty obejmujące 2 ostatnie tajemnice: Wniebowzięcie i Ukoronowanie poniekąd dają próbkę klimatu tej wieczornej modlitwy). Była to okazja, by pobyć chwilę dłużej w ramionach Mamy, poczuć jej bliskość i miłość u progu kończącego się miesiąca, w którym w szczególny sposób obdarza nas swoimi łaskami. Złożyliśmy u Jej stóp naszą modlitwę i wyśpiewaliśmy Jej naszą wdzięczność i miłość. Było przytulnie, bezpiecznie i miło… jak to u Mamy…

Tajemnice zawarte w słowach… przedstawione w obrazach… dopełnione w ciszy… w towarzystwie Tej, która do Jezusa prowadzi…  to była piękna poł-NOC… Byli tacy, którzy przeszli całą drogę, niektórzy przychodzili na jedną godzinę, lub tylko na chwilę… Były to osobiste spotkania z własnymi tajemnicami życia… ale był też wymiar wspólnoty, trwania jak Maryja z uczniami na modlitwie… a nawet nie „jak”, ale dosłownie…
Zarejestrowano fragmenty obejmujące końcówkę części bolesnej, część chwalebną i podsumowanie całości tuż przed północą zakończone błogosławieństwem NS przy biciu zegara zwiastującego północ.