W czwartek 25 listopada na Mszy św. o godz. 18.00 o. Andrzej złożył na ręce o. Prowincjała Jarosława Paszyńskiego uroczystą profesję zakonną. W tym wydarzeniu towarzyszyło mu wielu współbraci z różnych okresów formacji. Kazanie wygłosił o. Leszek Gęsiak nawiązując m. in. do wspominanej tego dnia św. Katarzyny Aleksandryjskiej i Daniela w jaskini lwów przedstawionego w I czytaniu – z ich przykładu ukazywał Boga, który ratuje i uwalnia. Kaznodzieja bardzo umiejętnie, acz dyskretnie, nawiązywał do charakterystycznych rysów ślubującego. Zakończył życzeniem… świętości, bo cóż może być większego i cenniejszego.

Przy końcu – stosując metafora z osią czasu przebiegającą przed ołtarzem – młody profes wyraził swoją wdzięczność wobec osób, które pojawiły się w jego życiu o godz. 6… 14… i 19… Także wdzięczność wobec św. Ignacego (za dostarczanie narzędzi, które czynią świat wewnętrzny pasjonującym nad wszystko inne), a w ostateczności wobec Tego, który – jak obiecał – był przy nim wszędzie dokądkolwiek się udał (Rdz, 28,15).