Wspominaliśmy dziś dwóch Józefów: Św. Józefa Pignatelii SJ i św. szarbela, który na chrzcie też otrzymał imię Józef. Pignatelii żył około 100 lat przed Szarbelem – obaj w jakimś sensie zostali naznaczenia stratami – tracąc rodziców, opuszczając rodzinne strony itp. Ojciec Proboszcz podczas Mszy Świętej, krótko przedstawił żywoty wspomnianych świętych i próbował ukazać zgromadzonym wiernym, jak strata, jej umiejętność przyjmowania i przeżywania przez tych dwóch świętych przybliżyła ich do Boga. Zachęceni wzorem tych świętych nie bójmy się ponieść straty, która może i w ludzkich oczach być odbierana jako porażka, lub może nieść za sobą ból, ale pamiętajmy, że z Bożej perspektywy może nas ta strata właśnie do Boga przybliżyć.
Szarbel 14 listopada
… przed nami drugi czwartek miesiąca, a w nim św. Szarbel. O godz. 18.00 będzie miała miejsce Msza św. , a po niej specjalne nabożeństwo z namaszczenie olejem św. Szarbela.
Po nabożeństwie, chętni mogą zapoznać się z formacją w Rodzinie św. Szarbela, której dewiza brzmi: „Być mnichami w sercu świata”.
A tu poprzedni raz, gdy prof. Aleksander Bańka przybliżał nam duchowość św. Szarbela. A także nabożeństwo z 28 lipca, kiedy było wspomnienie św. Szarbela
11 listopada o 11.11
W intencji Ojczyzny w Święto Niepodległości, czyli 11 listopada modliliśmy na Mszy św. o godz. 11.11. Homilię wygłosił czcigodny O. Józef, w której nawiązał do pierwszej pielgrzymki Papieża Polaka do ojczyzny w 1979 roku. Przypomniał nam słynny i piękny gest Papieża, jak to po wylądowaniu na warszawskim lotnisku ucałował on ojczystą ziemię, a zebranych tam rodaków wsparł słowami „Nie lękajcie się … !”. Ojciec Józef w kazaniu podkreślił również fakt, że nie tylko Polska jest naszą ojczyzną, ale również Niebo. Pełni wdzięczności dziękowaliśmy dobremu Bogu za wolność i niepodległość naszego kraju oraz heroicznego trudu, jaki złożyli przeszli bohaterowie – ofiarując nawet swoje życie w imię niepodległej Polski. Pamiętajmy o polskich bohaterach i módlmy się abyśmy razem z nimi spotkali się w naszej ojczyźnie, czyli w Niebie i zmierzali tam przez Jezusa Chrystusa, który jest Drogą, Prawdą i Życiem naszym.
Po Mszy miał miejsce śpiew pieśni patriotycznych w kawiarence parafialnej, który połączył starszych, młodszych i najmłodszych..
[Podobnie zresztą jak w ubr. 🙂]
Zawierzenie Marianek
13 października w naszej parafii po raz pierwszy obyło się zawierzenie dziewcząt Matce Bożej i tym samym oficjalne rozpoczęcie wspólnoty Dzieci Maryi (Marianek) w naszym kościele. Przygotowaniem do zawierzenia były wcześniejsze spotkania formacyjne, aby dniu święta objawień Matki Bożej w Fatimie, dziewczynki mogły z dumą założyć niebieskie pelerynki i medaliki Niepokalanego Serca Maryi. Tak rozpoczęła się nowa przygoda w naszym Kościele, na której dziewczynki z otwartymi sercami chcą poznawać Maryję, przyjmować ją za swoją Matkę i razem z nią iść przez życie. Zachęcamy wszystkie dziewczynki naszej parafii i nie tylko, aby na tę drogę z Maryją wejść i dać się jej poprowadzić.
Świeci… to my (w zaproszeniu)
Świeci… to my (w zaproszeniu)… gdy zbliżamy się do światła…
Po Mszy przywołaliśmy wieść, która niesie, że nie można zrobić grupowego zdjęcia wszystkim Świętym, bo… zawsze wychodzi prześwietlone.
Postanowiliśmy zatem, jak w poprzednich 2 latach, zrobić mały eksperyment, (z podwójną próbą w południe i wieczór) i po zakończeniu Mszy, chętni mogli ustawić się do grupowego zdjęcia.
Wyszliśmy z założenia,
że jak zdjęcie wyjdzie – to będzie miła pamiątka;
a jak nie wyjdzie (bo się np. prześwietli) – to będzie bdb znak 🙂 Tak czy owak warto!