(czyl)i Serce Jezusa Syna Bożego

Zobaczyliśmy Tron łaski, który przedstawia Boga Ojca podtrzymującego na krzyżu Syna, a pomiędzy nim jest obecny Duch Święty w postaci gołębicy. 
Następnie zobaczyliśmy nietypowy krzyż w kształcie litery X na jakim został ukrzyżowany św. Andrzej Apostoł. Na koniec wyciągnęliśmy wniosek, że inny był krzyż Pana Jezusa, inny krzyż św. Andrzeja, ale także każdy z nas ma swój niepowtarzalny „krzyż”; jednak to, co jest wspólne dla nas wszystkich to to, że Bóg, nasz dobry Ojciec, każdego z nas chce – jak na tym witrażu – podtrzymywać i „wciągać” do nieba byśmy byli świętymi z aureolą po naszej śmierci, ale także już tu na ziemi promieniowali świętością pomimo różnych trudności i przeszkód. 

(czyl)i Serce Jezusa rozkoszy wszystkich świętych

Tym razem światło przyszło od ul. Czaplaka i rozświetliło (z pewnym opóźnieniem) witraż Jezusa w otoczeniu świętych. Dowiedzieliśmy się, że święci mogą być na witrażach czy też innych obrazach i ich można pozanać po aureolach nad głowami, ale… świętych też możemy spotykać chodzących między nami, oni nie mają widocznej aureoli, ale też mają pewien znak rozpoznawczy, którym jest pewnego rodzaju promieniowanie. Źródłem tego promieniowania jest Duch Św. – o Nim mówił nam dziś zarówno prorok Izajasz, jak i widzieliśmy w Ewangelii samego Pana Jezusa, który rozradował się w Duchu Świętym. Zostaliśmy zatem zaproszeni, by poszukiwać świętych wokół nas, a także byśmy sami dbali o nasze szybki by były czyste, by przez nie przenikało światło Duch Świętego.
(do obejrzenia)

(czyl)i Serce Jezusa, w którym sobie Ojciec wielce upodobał…

A zaczęło się od procesji, która ruszyła przez ciemny kościół z zakrystii do ołtarza, z udziałem dzieci z lampionami, można powiedzieć to takie ruszenie w drogę, w drogę ku świętom Bożego Narodzenia. W ubr. prowadził nas blask bijący od św. Ignacego, tym razem… światło przyszło z góry, a dokładniej przez jeden z witraży – tak ma być w kolejne dni, gdzie przez „losowe” witraże będzie przebijało się światło, by naświetlić nam obraz dnia. Początek dali nam Mędrcy ze Wschodu – oni trafili do Jezusa, i nas zaprosili, byśmy uczyli się znajdować te najcenniejsze z dróg, bez względu na to czy przychodzimy ze wschodu (jak Mędrcy), z zachodu (jak Setnik); czy z północy czy z południa.
(A wyglądało to (miejscami) TAK)

Kolęda (wizyta duszpasterska) mamy nadzieję, że po dwuletniej przerwie odbędzie się w tradycyjnej formie. Przyjęcie duszpasterza w swym domu daje niezwykłą okazję do spotkania. Stąd, by stworzyć jak najlepszą przestrzeń do tego spotkania, proponujemy, by była to kolęda na zaproszenie, gdzie każdy może: raz – wyrazić chęć odwiedzin przez duszpasterza; dwa – zaproponować dogodny termin dla siebie/swej rodziny. Zaproszenie możemy wykonać: (1) elektronicznie poprzez formularz (forma preferowana) znajdujący się na stronie parafialnej; (2) wypełniając kartę zgłoszeniową w wersji papierowej (wyłożone w kościele, i złożyć później w zakrystii lub w kancelarii); (3) poprze zapis na listę w zakrystii; (4) poprzez zgłoszenie się w kancelarii.

Zaproszenia przyjmujemy do 13 grudnia. Dotrzymanie tego terminu ułatwi nam ułożenie optymalnego harmonogramu dostosowując nasze zasoby duszpasterskie do liczby zaproszeń. (Oczywiście zaproszenia po terminie też będziemy przyjmować, ale będzie to dla nas pewnego rodzaju utrudnienie.)  Po zebraniu i opracowaniu danych poinformujemy o konkretnych ustaleniach i propozycjach. Prosimy, żeby przekazać tę wiadomość także wszystkim tym, do których z różnych racji może ona nie dotrzeć (chorzy, starsi, sąsiedzi, znajomi, inni) a którzy, być może, wyrażą gotowość, by przyjąć kolędę. Z radością czekamy na wspólne spotkanie!