Przed nami Pierwszy piątek miesiąca:
Serce Jezusa – Serce Parafii… Serce każdego z nas…
O godz. 18.00 Msza i nabożeństwo pierwszopiątkowe, którego przedłużeniem będzie
– już trzecie z cyklu W drodze ze Zmartwychwstałym –
Spotkanie Zmartwychwstałego z umiłowanym uczniem…
Czuwanie to poprowadzą ministranci.
Ławka, niezmiennie stojąc i nam towarzysząc, zaprasza na spotkanie i do spotkania…
W samo południe – pośród towarzyszących nam flag po obu stronach ołtarza, z figurą Matki Bożej pośrodku – obchodząc uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, modliliśmy się w intencji Ojczyzny, zarówno całego naszego kraju, jak i tej naszej małej ojczyzny, tj. naszej parafii, za wszystkich, którzy mieszkają w jej granicach, jak i tych, którzy przybywają z dalsza.
Bezpośrednio po Mszy św., w kawiarence parafialnej, miało miejsce śpiewanie pieśni patriotycznych. Głos rozbrzmiewał na całej ulicy Czaplaka, i części Grunwaldzkiej.
W ogródku przy kawiarence parafialnej nastąpiły gruntowne zmiany. Zostały zasadzone kwiaty i krzewy, które mają zarówno nadać piękno, jak i być bazą produkcyjną dla różnych ziół i innych dodatków serwowanych w czasie otwarcia niedzielnej kawiarenki parafialnej.
A stało się to za sprawą dwóch niewiast, które – niczym te co w poranek wielkanocny – przybiegły do ogrodu, by usunąć to, co stare, by – w duchu Wielkiejnocy – mogło wzrastać to, co nowe. W ów poranek kobiety obejmowały stopy Jezusa, w dzisiejsze południe swoimi stopami wyznaczają kierunek.
Od Paschału, przy którym zatrzymaliśmy się w ub. niedzielę, dziś zawędrowaliśmy do chrzcielnicy, bo… w niej, za parę chwil, miał otrzymać chrzest mały Jerzy Jan.
Przy okazji powiedzieliśmy sobie, że chrzest to jest taki moment, w którym Bóg Ojciec przyjmuje nas za syna/córkę, byśmy nie byli jak niewolnik, który „żyje dla nieustannego trudu a trudzi się ze strachu przed cierpieniem i śmiercią”. Musimy zatem poznać „cel wędrówki” i jak mały Turin przyłączyć się do wyprawy u boku „elfickiego króla”, którym dla nas jest Chrystus, który Zmartwychwstał – Prawdziwie Zmartwychwstał! On zna nas po imieniu, i możemy z/a Nim iść bez strachu, nie jak niewolnik, ale jak dziecko Boże.
Na zakończenie Mszy:
1) IMIĘ postaci z ub. tygodnia – Woda – takie imię nadała jej właścicielka Antosia, Woda bo jej postać ma kolor jak woda 🙂 A przy okazji było to (nie)świadome nawiązanie do wody chrztu, w której został ochrzczony dziś mały Jerzy, a kiedyś każdy z nas…
2) WŁAŚCICIEL nowej postaci – Zuzia (córka Mirosława). (wylosowana przez Antosię)
W piąty piątek m-ca (pierwszy taki piątek br.), w towarzystwie św. Katarzyny ze Sieny (przez którą Pan Jezus przekazał nam pewną zasadę bycia szczęśliwym), wpatrywaliśmy się w Jeden Punkt Świetlisty – oczywiście w ciszy i ciemności („zakłóconej” przez wiosenne światło).
Elementami nawiązującymi do trwającego wielkanocnego cyklu W drodze ze Zmartwychwstałym były ŁAWKA (na której Zmartwychwstały spotkał się ze swoją Matką) i SZATA. Tym razem każdy kto chciał mógł podejść do ławki stojącej w zaciszu tuż obok ołtarza (usiąść) i poprzez dotyk owej szaty przywołać obecność Zmartwychwstałego… wpatrując się w ów Jeden Punkt…